Πότε επί τέλους θα αξιοποιήσουμε τις πληροφορίες ώστε να μετατραπούν σε Γνώση; Εκτύπωση
Προβληματισμοί - Σκέψεις
Πέμπτη, 28 Ιανουάριος 2010 11:31

 

Είναι εμφανές, ιδιαίτερα στις μέρες μας, ότι υπάρχουν πολλοί «αναζητητές» της αλήθειας. Πάρα πολλές είναι και οι κινήσεις προς αυτή την αναζήτηση.

Η Αλήθεια είναι η βάση της εξέλιξης του ανθρωπίνου όντος, η ευθεία οδός που οδηγεί προς το κέντρο της δικής του εκπόρευσης. 

Όπως φαίνεται κατέχουμε  όλοι, από την αρχή της υλικής μας ζωής, σε κατάσταση λανθάνουσα, τη συνείδηση και τη διάνοιά μας. Ο παράγοντας που συντελεί στο να ξαναβγούν από αυτή την λανθάνουσα κατάσταση η διάνοια και η συνείδησή μας είναι η εμπειρία.

Η εξέλιξη επομένως του ανθρωπίνου όντος ξεκινάει από την εμπειρία.

 

Στα δύο δεδομένα, την εμπειρία της πραγματικότητας και την Αλήθεια, ο άνθρωπος μπορεί να ανιχνεύσει τις πιθανότητες της απελευθέρωσής του.

Τι είναι η εμπειρία; Τι είναι η αλήθεια; Ποια είναι η αναλογία που τις ισορροπεί;

 

Η εμπειρία είναι το αποτέλεσμα που παράγεται από τη δράση των φυσικών αισθήσεων, των συναισθημάτων και των σκέψεών μας, όλων όσων μας περιβάλλουν και όλων των αποτελεσμάτων που παράγονται μέσα μας.

Η εμπειρία, λοιπόν, είναι η κατανόηση της πραγματικότητας και η πραγματικότητα είναι ένα αποτέλεσμα της προβολής της αλήθειας, μέσα στο υλικό πεδίο ύπαρξης.

Η αλήθεια από μία άποψη είναι η συνείδηση αυτού που είναι.

 

Τα πρώτα βήματα του ανθρωπίνου όντος προς μία εξέλιξη ανοδική γίνονται με τη βοήθεια της εμπειρίας και είναι σ’ αυτή την οδό της εξέλιξης που κατακτάμε την πραγματικότητα, αντανάκλαση της αλήθειας στο υλικό επίπεδο.

 

Τι είναι η Γνώση;

Η Γνώση είναι η τέχνη του να γνωρίζουμε και να μαθαίνουμε, να αντιλαμβανόμαστε και να αποκαλύπτουμε τις αρχές της αλήθειας, ξεκινώντας από ένα γνωστό σημείο και τείνοντας να ανακαλύψουμε ένα σημείο άγνωστο, χωρίς τη διαμεσολάβηση σημείων και γεγονότων υλικών.

Εάν αποδεχθούμε ότι η εξέλιξη αποτελεί διαδικασία μάθησης,  συνειδητοποιούμε ότι τα      ανθρώπινα όντα μπορούν να εκτείνουν την αντίληψή τους σε υπεραισθητά επίπεδα και να αναπτύσσουν την ικανότητα εξερεύνησης σε ευρύτερες διαστάσεις, που περιβάλλουν την πραγματικότητα.

 

Η διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στη Γνώση και τις γνώσεις -τις πληροφορίες- είναι ότι η πρώτη κατευθύνει τη δράση της από το γνωστό στο άγνωστο, ενώ οι πληροφορίες είναι η δράση από το γνωστό προς ένα άλλο γνωστό σημείο.

 

Βέβαια, συμπληρώνοντας ο άνθρωπος το στάδιο των γνώσεων, αντιμετωπίζει τη φάση των αβεβαιοτήτων και των αμφιβολιών, που λίγο-λίγο χρειάζεται να μεταβάλλονται σε βεβαιότητα μέσω και δια της Γνώσης. Όπως υπάρχει ο κόσμος της αβεβαιότητας και της αμφιβολίας, έτσι υπάρχει και ο Κόσμος της Βεβαιότητας!

 

Η κάθε σωματική εμπειρία συνοδεύεται από τη συναισθηματική ανταπόκριση και τη           διανοητική ερμηνεία της.

 

Απ’ την στιγμή που η εμπειρία καθίσταται «βιωθείσα εμπειρία» και απασχολεί τον άνθρωπο το πρωτογενές αίσθημα και το συναίσθημα που προκύπτει απ’ αυτήν, δεν βρίσκεται πλέον στα πλαίσια της αντίληψης, αλλά στα Γνωστικά πλαίσια του όντος, στα πλαίσια της συνειδητότητάς του . 

Απελευθερωμένος από κάθε υλικό δεσμό, από κάθε αβεβαιότητα των πραγμάτων, επικεντρώνει τις ικανότητές του και κατευθύνει το πνεύμα του προς έρευνες, οι οποίες δεν υπόκεινται στον έλεγχο των υλικών αισθήσεων, υιοθετώντας τη Συμπαντική Αρχή της αναλογίας. 

Η ενέργεια, η εργασία και η δράση ανοίγουν την περιοχή των γνώσεων, των πληροφοριών.

Η καθαρότητα, ο συλλογισμός και ο διαλογισμός ανοίγουν την ακτινοβόλο περιοχή της Γνώσης και της Συνειδητότητας.

 Σταμάτης Τσαχάλης