Μέσα στον Οκτώβριο ανακαλύφθηκαν δύο πραγματικότητες που αφορούν στο Ηλιακό μας σύστημα. Ο μεγαλύτερος δακτύλιος γύρω από τον Κρόνο και ένα «φωτοστέφανο» υδρογόνου στη μεθόριο του Ηλιακού Συστήματος, πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα.

Το διαστημικό σκάφος ΙΒΕΧ της NASA, που εξερευνά τις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος, μελέτησε το όριο ανάμεσα στο ηλιακό σύστημα και τον υπόλοιπο γαλαξία μας και διαπίστωσε ότι αποτελείται κυρίως από άτομα υδρογόνου, τα οποία κάποτε ήταν φορτισμένα, αλλά τώρα έχουν ουδετεροποιηθεί. Η συνοριακή ζώνη  είναι δύο έως τρεις φορές πιο φωτεινή από ο, τιδήποτε άλλο στον ουρανό, η οποία δεν είχε γίνει καθόλου αντιληπτή μέχρι σήμερα.

 Οι ερευνητές περιμένουν να αποκτήσουν μεγαλύτερη κατανόηση για την ηλιόσφαιρα,  που περιλαμβάνει μέσα της τη Γη και τους άλλους πλανήτες και η οποία αποτελεί το πρώτο στρώμα προστασίας από την κοσμική ακτινοβολία υψηλής ενέργειας, που έρχεται από το σύμπαν. Η λωρίδα υδρογόνου βρίσκεται κοντά στην ηλιόπαυση, το θεωρητικό όριο στο οποίο ο ηλιακός άνεμος (δηλαδή τα φορτισμένα σωματίδια που εκπέμπει ο Ήλιος σε όλες τις κατευθύνσεις) επιβραδύνονται και σταματούν λόγω συγκρούσεων με το διαστρικό υλικό, σωματίδια ηλίου και υδρογόνου που διαποτίζουν ολόκληρο τον Γαλαξία.

 

Επίσης ο νέος δακτύλιος του Κρόνου είναι ο μεγαλύτερος στο ηλιακό σύστημα και μέχρι σήμερα αόρατος. Μέχρι τώρα το ρεκόρ κατείχε ο δακτύλιος Ε του Κρόνου, ο οποίος εκτείνεται από 3 έως 20 φορές την ακτίνα του Κρόνου, ενώ ο νέος δακτύλιος, πάχους 2,4 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, εκτείνεται από 128 έως 207 φορές την ακτίνα του πλανήτη.  Αν και ο δακτύλιος είναι πολύ κρύος, με θερμοκρασία περίπου στους  -158 βαθμούς Κελσίου, εκπέμπει θερμική ακτινοβολία. 

Πέρα όμως από τις αστρονομικές πληροφορίες, οι οποίες προβάλλονται μέσα από τα επιστημονικά νέα, υπάρχουν πάντα και άλλες διαστάσεις έρευνας αυτών των στοιχείων.

Τί σημαίνουν δηλαδή αυτές οι ανακαλύψεις και η ανακοίνωσή τους, κάποια χωροχρονική στιγμή, όσον αφορά στην εξέλιξη των πραγμάτων στον άνθρωπο και στην ανθρωπότητα;

Τί μας αποκαλύπτουν βαθύτερα αυτές οι ανακαλύψεις;

Τις συνδέουμε με την πορεία του ατόμου, της ανθρωπότητας και του κόσμου μας;

Τις συνδέουμε με τα παγκόσμια ανθρώπινα γεγονότα ή τα Συμπαντικά γεγονότα;

Αν δεν υπάρχει τίποτε το τυχαίο, ίσως χρειάζεται ο άνθρωπος να προβληματίζεται, να συλλογίζεται και να προσπαθεί να συνδέει τα πάντα που εμφανίζονται γύρω του, για να κατανοήσει καλύτερα τη θέση του μέσα σε όλα αυτά.

Τότε έχουν ιδιαίτερη αξία τα νέα! 

Σταμάτης  Τσαχάλης