Θα κάνω μια προσπάθεια να μεταφέρω μερικές απλές αλήθειες για τον τρόπο που όλα αυτά και πολλά άλλα που δεν ανέφερα μπορούν να σταθούν στην σημερινή στεγνή λογική που επικρατεί γενικότερα και θεωρεί όλα αυτά δεισιδαιμονίες και μύθους. Δεν θα προσπαθήσω να αποδείξω τίποτε γιατί αυτό που λειτουργεί και έχει αποτελέσματα δεν έχει ανάγκη να πείσει κανέναν, απλά μας καλεί να το παρατηρήσουμε αν θέλουμε για να διδαχτούμε και να ωφεληθούμε.

Στην ανατολή ο βελονισμός και όλα τα σχετικά με την θεραπευτική, αλλά και ολόκληρη η ζωή και όλα τα υπάρχοντα στο σύμπαν, λειτουργούν σύμφωνα με τις αρχές του Ταοϊσμού. Έχουμε διαβάσει ή έχουμε ακούσει κομμάτια από το Ταό τε κινγκ, το γνωστό βιβλίο με τα ποιήματα που προσπαθούν να βοηθήσουν τον άνθρωπο να βρει μια άκρη στη ζωή του εδώ πάνω στη Γη. Όλα ανάγονται σε μια πρώτη αρχή από την οποία προέρχονται όλα, αλλά και αποτελούν κομμάτια της, δηλαδή δεν είναι κάτι άλλο από αυτήν την ίδια την πρώτη αρχή αλλά τροποποιημένα ανάλογα με την θέση και την λειτουργία που κάνουν.

Ο Ταοϊστικός νόμος των πέντε στοιχείων αντανακλά συμβολικά το κοσμικό, όπως αυτό παίρνει μορφή στον πλανήτη μας και πιο συγκεκριμένα στον άνθρωπο. Τα πέντε στοιχεία δεν είναι τίποτε άλλο από συγκεκριμένες ποιότητες, κινήσεις, αισθήσεις, όργανα του σώματός μας, συμπεριφορές και ό, τι άλλο μπορούμε να σκεφτούμε και να αναφέρουμε. Δηλαδή κάθε στοιχείο αποτελεί μια ορισμένη ποιοτική έκφραση των δύο μεγάλων ρευμάτων ενέργειας του γιν και του γιανγκ από τον μικρόκοσμο μέχρι τον απέραντο μακρόκοσμο. Είναι ένα σύμβολο κλειδί που περιλαμβάνει μια ολόκληρη σειρά από αλληλοεξαρτώμενα χαρακτηριστικά.

«Η Ανατολή γεννά τον άνεμο, ο άνεμος το ξύλο, το ξύλο τη γεύση του ξινού, η γεύση του ξινού το ήπαρ, το ήπαρ τους μύες και τους τένοντες, οι μύες και οι τένοντες την καρδιά. Το ήπαρ κυβερνά τους οφθαλμούς ...

 Και πιο κάτω: «η μεταβολή γεννά τις πέντε γεύσεις, η αρχή της κατανόησης, το μυστήριο το υπερφυσικό. Το υπερφυσικό τ’ ουρανού είναι ο άνεμος, της Γης το ξύλο, του ανθρώπου οι μύες, του χρώματος το πράσινο …   των ανθρωπίνων οπών οι οφθαλμοί, της γεύσης το ξινό, του αισθήματος ο θυμός …»                   

(Νέι Κινγκ)

Όλα αυτά για μας είναι «κινέζικα» αν δεν βοηθήσουμε λίγο στην κατανόησή τους. Βλέποντας τις αντιστοιχίες  των πέντε στοιχείων θα παρατηρήσουμε ότι στο στοιχείο ξύλο έχουμε την άνοιξη όπου όλα πρασινίζουν και όλα είναι ακόμα ξινά, άγουρα,  την αρχή της μέρας, τις πρώτες ώρες του 24ώρου, την ανατολή, τις πρώτες μέρες του νέου φεγγαριού. Η  Άνοιξη που είναι η αρχή της ανάπτυξης, το καινούργιο, την αλλαγή. Το ξύλο είναι η απαρχή, η γέννηση και η εξέλιξη της προσπάθειας ανάπτυξης των πάντων στη Γη και του ανθρώπου σωματικά και ψυχικά. Το ήπαρ και η χοληδόχος κύστη λειτουργεί στο μέγιστο και το αντίστοιχο συναίσθημα ο θυμός είναι αυτό που προκύπτει αν ο άνθρωπος εμποδίζεται να εκφράσει τον εαυτό του. Η ψυχή ανήκει στο στοιχείο ξύλο γιατί η έδρα της βρίσκεται στο ήπαρ (Νέι Κινγκ). Θα μπορούσαμε να  σκεφθούμε τον άνθρωπο ξύλο, δηλαδή αυτόν που γεννιέται σ’ αυτήν την αντιστοιχία πώς θα είναι δίνοντάς του κάποια χαρακτηριστικά που είδαμε πιο πάνω (βλέπε π.χ. ανθρώπους που ανήκουν στο ζώδιο Κριός).

Στην θεραπευτική λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας την ηλικία του ασθενή, το πάσχον όργανο, τον σφυγμό, την εποχή γέννησής του, την ώρα της ημέρας που πρέπει να βελονισθεί για να δράσουμε πάνω στο όργανο που χρειάζεται, την εποχή, και πολλά ακόμα που κάνουν δυσκολότερο τον βελονισμό από μια απλή συνταγογράφηση κάποιου φαρμάκου για ένα συγκεκριμένο σύμπτωμα. Όλα αυτά βέβαια με μια διαφορετική διάθεση προσέγγισης και όχι στενά λογικά. Δεν είναι εύκολο να περιγραφεί όλο αυτό μέσα σε δυο σελίδες γραπτού.

Πίσω από αυτά που αναφέραμε πιο πάνω υποκρύπτεται ο νόμος του ότι το μέρος περιέχει το όλον που έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια στα ολογράμματα. Πρόκειται για μια ειδική φωτογραφία που παρουσιάζει το παράδοξο ότι σε όσα κομμάτια και να την κόψουμε και το πιο μικρό της κομμάτι περιέχει ολόκληρο το αντικείμενο της φωτογράφησης. Έτσι και το ανθρώπινο σώμα, όπως η ανατολική φιλοσοφία υποστηρίζει, βρίσκεται ακριβώς κάτω από αυτόν τον νόμο. Επομένως ό, τι μεταβολές συμβαίνουν στο σύμπαν συμβαίνουν και στο ανθρώπινο δημιούργημα και αντίστροφα ό, τι κάνει ο άνθρωπος έχει επίδραση σ’ όλη την ύπαρξη. 

Παύλος Νάτσης   

Σχετικό κείμενο: Βελονισμός: μαγεία ή πραγματική θεραπεία;