Το άτομο «μηδαμινό» μέγεθος; Εκτύπωση
Το θέμα είναι... (προηγούμενα) - Αρχείο κειμένων
Πέμπτη, 08 Ιανουάριος 2009 22:13

Πολλοί «στέκονται» ιδιαίτερα στο ερώτημα της αποτελεσματικότητας της ατομικής κίνησης και προσφοράς, σε μια εποχή όπου οι ανάγκες, οι απαιτήσεις, αλλά και τα προτεινόμενα «μελλοντικά σχέδια» ομαδοποιούνται και δίνουν μια ολοένα και πιο… ενιαία εικόνα των απαιτήσεων του μέλλοντος, αλλά και των τότε δυνατοτήτων του. Μπροστά στην απαίτηση και την αναγκαιότητα μιας ενιαίας προοπτικής κι ενός ενιαίου σχεδιασμού, το άτομο παρουσιάζεται από πολλές πλευρές ως μηδαμινό «μέγεθος»… 

…Ό,τι θετικό, εποικοδομητικό μπορεί να προσφέρει το άτομο, αποτελεί μια κληρονομιά για την συλλογικότητα εκείνη που θα θελήσει να το αποδεχτεί και να το αξιοποιήσει σύμφωνα με τις ανάγκες της εποχής της. Το ίδιο συμβαίνει βέβαια και για τις παντός είδους αρνητικές προσφορές του ατόμου. Ξεχνούμε εύκολα – ή αγνοούμε -  ότι οι συλλογικές συνθήκες του παρόντος μας είναι αποτέλεσμα όλων εκείνων των θετικών ή αρνητικών ατομικών μας αντιλήψεων, επιλογών, δράσεων και κινήσεων στην ζωή μας. Τις περισσότερες δε φορές η ατομική μας ευθύνη μάς τρομάζει, κι έτσι η ατομικότητά μας «χάνεται» και «σβήνει» μέσα στην μάζα. 

 

(Βλ. το άρθρο της Χριστίνας Αρνή «Περί του ατόμου και της συλλογικότητας» στην ενότητα ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ-ΣΚΕΨΕΙΣ).