(Με αφορμή το άρθρο Η δράση μας μέσα στις αρνητικές συνθήκες).

Αυτό στο οποίο εστιάζεται ιδιαίτερα η προσοχή μας μεγεθύνεται, εξαπλώνεται, κατακτά χώρο, γίνεται ο κόσμος μας.

Τελικά, υπάρχει ό, τι προσέχουμε.

Έτσι φτιάχνουμε τον κόσμο μας.

Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να ξεκινήσουμε να τον αλλάζουμε…

(Είναι πολύ εύγλωττη η σχετική ρήση ότι «βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος». Προσέχοντας το δέντρο, κόσμος μας γίνεται το δέντρο. Έτσι, φτιάχνουμε έναν περιορισμένο κόσμο…).

Αν εστιάζουμε την προσοχή μας στον εξωτερικό κόσμο, ο εξωτερικός κόσμος θα «εισβάλει» και θα κυριαρχήσει μέσα μας.

Αν εστιάζουμε την προσοχή μας σ’ αυτό που εμείς θέλουμε και μπορούμε να κάνουμε, ανοίγει ο δρόμος να γίνουμε λιγότερο ευάλωτοι και πιο ενεργοί μέσα στον εξωτερικό κόσμο.

Κι αν αυτό είναι θετικό, θα έχουμε θετική επίδραση (και) στον εξωτερικό κόσμο.

Η προσοχή μας είναι ενέργεια …