Ο άνθρωπος, όμως, δεν είναι μόνο παρελθόν, αλλά είναι και μέλλον, ωστόσο προς αυτή την κατεύθυνση πολύ λίγα είναι εκείνα που ο άνθρωπος μπορεί να καταθέσει σύμφωνα ακόμη και με το καβαφικό «Την δύσκολη ζωή μου ασφαλή να κάνω εγώ στην Τράπεζα του Μέλλοντος επάνω πολύ ολίγα συναλλάγματα θα βγάλω».  

Αλλά, ας δούμε τι θα μπορούσε να είναι μέλλον γενικότερα. Ως μέλλον γενικά θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την διαδοχή του παρόντος μας η οποία θα έλθει μετά την κατάρρευση του ανθρώπινου πολιτισμού όπως μεθοδικά και αποτελεσματκά απεργάζεται και πραγματοποιεί ο παρών άνθρωπος ο οποίος απροκάλυπτα πλέον υποδεικνύει και τον διάδοχό του.  

Πειραματικά Εργαστήρια, σχολές και μεγάλα τμήματα της έρευνας είναι αφιερωμένα στην έρευνα της διανοητικής και γενικότερης ικανότητας των πιθήκων παράλληλα με την εκπαίδευσή τους σε επιδεξιότητες που μέχρι τώρα διαθέτει μόνο ο άνθρωπος. Σίγουρα στην σκέψη μας εύκολα έρχεται η θρυλική πλέον ταινία ο Πλανήτης των Πιθήκων στις διαφορετικές εκδοχές της, αλλά δεν θα ήθελα να παρασυρθώ σε αυτή την σκέψη.  Ούτε επίσης να μείνουμε στις απόψεις του Jared Diamond  στο βιβλίο του Τhe Τhird Chimpanzee.  Στο βιβλίο αυτό το τελικό επιχείρημα είναι ότι οι πολιτισμοί μερικές φορές εμπλέκονται σε εσωτερικούς ανταγωνισμούς υπεροχής και καταστρέφουν το περιβάλλον σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορεί ποτέ να ανακάμψουν. Αλλά εδώ πρακτικά μας ενδιαφέρει να πάμε ακόμη ένα βήμα πιο πέρα. 

Αναφέρομαι στον πλανήτη Γη και στον διάδοχο του ανθρώπου και του παρόντος πολιτισμού του. Όταν ένας ανθρώπινος πολιτισμός καταρρέει ή οδηγείται στην κατάρρευση πάντα υπάρχουν συνθήκες φυσιολογικές ή προκατασκευασμένες για να τον διαδεχθούν.  

Το ζήτημα δεν είναι πώς ο πίθηκος έγινε άνθρωπος αλλά πόσο πίθηκος μπορεί να γίνει ο άνθρωπος ακολουθώντας μια συγκεκριμένη εξελικτική κατεύθυνση και διεργασία. Και από ό, τι φαίνεται οι πιθανότητες είναι πολλές. Και αυτό για πολλούς λόγους που συστηματικά καλλιεργούνται στην εποχή μας. Πρώτο χαρακτηριστικό του ανθρώπου ο λόγος και το έλλογο στοιχείο. Αυτά που μέχρι τώρα περήφανα ήθελε να χρησιμοποιεί ο άνθρωπος για να υποστηρίξει την διαφοροποίησή του από τα άλλα ανθρωποειδή. Και τα δύο βρίσκονται σε φάση τέτοιας φθοράς που δεν απέχει πολύ από το να τα χάσει ενισχύοντας έτσι την θέση των πιθηκοειδών στην κλίμακα της εξέλιξης. Από την άλλη πλευρά οι πίθηκοι εκπαιδεύονται και είναι πολύ επιδεκτικοί στην εκπαίδευσή τους για την ανάπτυξη ανθρώπινων δεξιοτήτων και την ανάληψη ανθρώπινων καθηκόντων. Η πορεία της οπισθοδρόμησης του ανθρώπου αναγκαστικά συναντά σε κάποιο σημείο την πορεία εξέλιξης του πιθήκου και τότε ο πίθηκος απλά διαδέχεται τον άνθρωπο. Αυτή η σκέψη δεν θα έπρεπε να μας οδηγήσει σε απελπιστικές λύσεις του τύπου να εξολοθρεύσουμε τους πιθήκους πριν πάρουν την θέση μας, μετά από κάποιον ενδεχόμενο και πολύ πιθανό γενικευμένο πόλεμο ή κάποια μεγάλη καταστροφή, αλλά να σπεύσουμε στην καλλιέργεια και την ανάπτυξη των χαρακτηριστικών του ανθρώπου που φθίνουν ώστε ο διάδοχος του ανθρώπου να βρίσκεται στο μέλλον και όχι στο παρελθόν του.