Η Ιστορία και η Φαντασία |
![]() |
![]() |
![]() |
Προβληματισμοί - Σκέψεις |
Σάββατο, 26 Αύγουστος 2006 12:39 |
Ημερομηνία καταχώρησης: 26.8.2006 Είδα κάπου σαν τίτλο την αντίθεση αυτή, "Ιστορία και Φαντασία", και, στην αρχή, τον προσπέρασα μάλλον αδιάφορα, νιώθοντας ίσως ότι εκφράζει κάποια "διανοητική ρουτίνα". Μα λίγο μετά σκέφτηκα πως πρόκειται για μια τρομερά σημαντική αντίθεση στη ζωή, στην καθημερινή ζωή, ατομική κιαι συλλογική. Η Ιστορία συμπυκνώνει ό,τι έγινε κι ό,τι μπόρεσε ο άνθρωπος να κάνει ως τώρα και η Φαντασία όλα όσα ο άνθρωπος μπορεί να κάνει και να αλλάξει από δω και πέρα.... Κι ενώ η Ιστορία είναι γεμάτη από αλλαγές και κατακτήσεις των ατόμων και των ομάδων, που θάπρεπε να δείχνουν ακριβώς τη δύναμη για εξέλιξη, πώς αυτή γίνεται αντιληπτή σαν ένα κλειστό κύκλωμα, σαν κάτι τελειωμένο και οριοθετημένο; Πώς η Ιστορία, σε πάμπολλες περιπτώσεις, γίνεται επιχείρημα της στασιμότητας και παράγων οπισθοδρόμησης, και φυλακίζει τον νου και την καρδιά σε μια δήθεν πανίσχυρη, σταθερή και αμετάβλητη πραγματικότητα; Ενώ η Φαντασία, είναι ακριβώς, ένας παράγων αποδέσμευσης και ανεξαρτησίας από τους περιορισμούς της πραγματικότητας κι ένας οδηγός στο μέλλον μιας ανώτερης πραγματικότητας. Ισως, αν γραφόταν κάποια στιγμή η Ιστορία της Φαντασίας, της δυναμικής της και των νικών της, θα μπορούσαμε να συνειδητοποιήσουμε ότι, ναι μεν η γνώση της πραγματικότητας είναι απαραίτητη και συνιστά ρεαλισμό, όμως ένας ανώτερος και "σοφότερος" ρεαλισμός είναι αυτός που κατανοεί και σέβεται την πραγματικότητα ως ένα μέρος της ζωής, η οποία εξελίσσεται διαρκώς και δεν έχει όρια. Ετσι κι η Ιστορία της Φαντασίας θα ήταν από ένα σημείο και πέρα μια παγίδα, καθώς θα αποτύπωνε την ως τώρα πραγματοποιηθείσα Φαντασία και θα απέκλειε από τη σκέψη μας όλη εκείνη την Φαντασία που δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί... Λάμπρος Κουλελής |