Οι υποκλοπές, ο ιός του AIDS και η ευάλωτη σκέψη... |
Επιστήμη - Επιστημονικά άρθρα |
Δευτέρα, 04 Δεκέμβριος 2006 19:17 |
"Λογισμικό" : μια νέα λέξη στα βάσανα της κοινωνικής ζωής μέσα από τα χέρια της τεχνολογίας. 'Οπως καθετί σε αυτό τον κόσμο το λογισμικό μπορεί να είναι νόμιμο ή παράνομο, καθώς γνωρίζουμε ότι τα πάντα μπορεί να έχουν δυο όψεις. Υποκλοπή είναι μια πιο παλιά λέξη που άμεσα σχετίζεται, συνήθως, με τον χώρο της επικοινωνίας. Κάποιος υποκλέπτει κάποιον άλλον παρακολουθώντας τις επικοινωνίες του. Βέβαια μια κλοπή συντελείται πάντα εν κρυπτώ, πολύ δε περισσότερο μια υποκλοπή που φαίνεται να επιδιώκει συνθήκες τελείως αφανείς. 'Ετσι σύμφωνα με την σύγχρονη ορολογία εγκαθίσταται ένα λογισμικό το οποίο μπορεί να υποκλέπτει πληροφορίες στην επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Ωστόσο η υποκλοπή της πληροφορίας δημιουργεί παράξενες διασυνδέσεις ανάμεσα στον υποκλέπτοντα και τον υποκλεπτόμενο. Εισδύει ο ένας στην ζωή του άλλου, γνωρίζει την ζωή του άλλου σχεδόν σε όλες της διαστάσεις, τις ιδιωτικές και τις δημόσιες, τις εμφανείς και τις αφανείς και μπορεί ο υποκλέπτων να κινείται εντός της ζωής του άλλου κατά έναν τρόπο που μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο καθοριστικός. Η ενσωμάτωση ενός λογισμικού σε ένα τηλεπικοινωνιακό σύστημα σημαίνει την δυνατότητα λήψης πληροφορίας από αυτό χωρίς ωστόσο καθόλου να αποκλείει την εκδοχή της μετάδοσης πληροφορίας μέσω αυτού. 'Ετσι η σχέση γίνεται αμφίδρομη παίρνοντας αλλά και μεταδίδοντας πληροφορία μέσω του λογισμικού. Από μια πλευρά αυτό θα μπορούσε κάποιους να τους κάνει ακόμη και περήφανους για τις δυνατότητες που η εξέλιξη της τεχνολογίας μπορεί να παρέχει. Δυστυχώς μια πιο προσεκτική ματιά μπορεί να μετριάσει ή και να εξαφανίσει την χαρά της πρωτοπορίας από τον άνθρωπο. Η υποκλοπή της πληροφορίας είναι κάτι που το έχουμε ήδη δει να συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια, επίσης, στον έμβιο κόσμο. Εκεί όπου η υποκλοπή δεν είναι απλά θέμα παρέμβασης αλλά ουσιαστικής επιβίωσης. 'Ενα από τα μεγάλα θέματα της αδυναμίας θεραπείας ή και πρόληψης του AIDS βρίσκεται στην ικανότητα του ιού HIV να μεταμορφώνεται και να ακολουθεί κάποια κυτταρικά χαρακτηριστικά του ξενιστή του κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην είναι αναγνωρίσιμος. Υποκλέπτει πληροφορίες από τον τρόπο λειτουργίας του κυττάρου, κατορθώνει να ενσωματωθεί στο γενετικό υλικό του ξενιστή, και, χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες αυτές, μπορεί να μεταμορφώνεται και να ξεφεύγει από την δράση των αντιικών φαρμάκων, ενώ ταυτόχρονα ο ίδιος ο ιός μπορεί να πολλαπλασιάζεται με ταχύτατους ρυθμούς. Η ανάστροφη τρανσκριπτάση είναι το ένζυμο εκείνο που δρώντας καταλυτικά, παράλληλα με την υπόλοιπη κυτταρική λειτουργία, μπορεί να παράγει ιικό DNA, από το RNA που περιέχει ο ιός, το οποίο DNA τελικά ενσωματώνεται στο γονιδίωμα του κυττάρου ξενιστή κατά τρόπο που του επιτρέπει να πολλαπλασιάζεται ανεξέλεγκτα. 'Ετσι το γενετικό υλικό ενσωματώνεται και καλύπτεται μέσα στο φυσιολογικό κυτταρικό DNA, χωρίς να μπορεί να αναγνωρίζεται και να απομακρύνεται από τους κυτταρικούς επιδιορθωτικούς μηχανισμούς. Φαίνεται λοιπόν ότι η υποκλοπή είναι ένα φαινόμενο με εφαρμογές πολύ ευρύτερες από την σύγχρονη τεχνολογία επικοινωνιών. Διευρυμένη η έννοια της υποκλοπής δεν είναι μόνο η εμπλοκή στην ροή της πληροφορίας μέσω των επικοινωνιών αλλά και η ενσωμάτωση ενός κώδικα μέσα σε ένα σύστημα επεξεργασίας της πληροφορίας, ο οποίος μπορεί να μεταλλάσσεται ώστε να μην διακρίνεται από τον φυσιολογικό και έτσι να διαφεύγει από τους μηχανισμούς ελέγχου. Με τον τρόπο αυτό στα βιολογικά μοντέλα μπορεί να επεκτείνεται μια μόλυνση και να παίρνει διαστάσεις ανεξέλεγκτες από τους φυσιολογικούς ελεγκτικούς και αμυντικούς μηχανισμούς του οργανισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι επίσης η εμφάνιση των ιών στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οι οποίοι δρουν βάσει των μοντέλων που αναφέρθηκαν παραπάνω. 'Ενα από τα στοιχεία που αποτελούν περιεχόμενο της επικοινωνίας είναι η σκέψη. Οι άνθρωποι επικοινωνούν μεταξύ τους μεταφέροντας την σκέψη ή το συναίσθημα από τον έναν στον άλλον. Λέμε έτσι πολύ συχνά πως μας ήρθε μια σκέψη, μας πέρασε μια σκέψη ή συλλάβαμε μια σκέψη και όλα αυτά αποτελούν μια φυσιολογική διαδικασία στην ανθρώπινη επικοινωνία. Αυτό που θα πρέπει να μας απασχολήσει περαιτέρω είναι η τύχη ή η έκβαση της σκέψης ή του συναισθήματος καθώς περνούν από τον έναν άνθρωπο στον άλλο. Ποια είναι η τύχη τους καθώς περνούν τους μηχανισμούς πρόληψης και εισέρχονται στους διανοητικούς ή συναισθηματικούς μηχανισμούς του άλλου ανθρώπου. Εκεί όπου κάθε άνθρωπος θα μπορούσε και θα όφειλε να είχε αναπτύξει ελέγχους και άμυνες που να εποπτεύουν στην είσοδο και την κίνηση των συναισθημάτων και των σκέψεων εντός τους. Στην περίπτωση εκείνη που το συναίσθημα ή η σκέψη εισχωρήσει εντός του οργανισμού μπορεί να ενσωματωθεί στα αποδεκτά συναισθήματα ή τις σκέψεις κατά τέτοιο τρόπο που να υιοθετηθεί, έτσι ώστε να μη ξεχωρίζει από τα δικά του αντίστοιχα και να μπορεί να στηρίζει πλέον σε αυτά τοποθετήσεις, στάσεις ζωής, απόψεις ή και καθοριστικές αποφάσεις για την πορεία της ζωής ενός ανθρώπου. Καθώς όμως ένα συναίσθημα ή μια σκέψη, προϊόντα ανώμαλης ενσωμάτωσης στον ξενιστή, μπουν στον χώρο των αποφάσεων και από εκεί περάσουν στις πραγματοποιήσεις, πολλαπλασιάζονται και διαδίδονται εκφραζόμενα από όλο και περισσότερους ανθρώπους προκαλώντας, μέσω της διανοητικής ή της συναισθηματικής μόλυνσης, επιδημίες ή και πανδημίες στην ανθρώπινη νοοτροπία. Πολλές φορές απορημένοι αναρωτιόμαστε για τα διάφορα κοινωνικά φαινόμενα που δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε τις αιτίες τους και τις διαστάσεις που παίρνουν καθώς εξαπλώνονται ακριβώς με το ίδιο μοντέλο εξάπλωσης μιας επιδημίας που πάντοτε ξεκινά από μια μόλυνση. Το φαινόμενο της υποκλοπής φαίνεται να συμμετέχει πολύ πιο ενεργά και δυναμικά στην ζωή μας κατά τρόπους που, όπως είναι φυσικό, δεν γίνονται αντιληπτοί, αλλά εντυπωσιαζόμαστε με την αποκάλυψη μιας περίπτωσης υποκλοπής η οποία μπορεί να εμφανιστεί στις τηλεπικοινωνίες καθώς αισθανόμαστε να παραβιάζεται το απόρρητο της ιδιωτικής ζωής. Γεγονός το οποίο υποβαθμίζει την πραγματικότητα της εσωτερικής ζωής του ανθρώπου, η οποία ωστόσο είναι διάτρητη στην εισβολή ποικιλόμορφων συναισθηματικών και διανοητικών παρεμβάσεων, που τελικά πολλές φορές όχι απλά μαρτυρούν για την ζωή μας, αλλά καθοριστικά την επηρεάζουν στην εξέλιξή της. Γιώργος Τσαντάκης |