Η άνωση στην φύση και στον άνθρωπο PDF Εκτύπωση E-mail
Επιστήμη - Επιστημονικά άρθρα
Πέμπτη, 15 Φεβρουάριος 2007 19:23
του Σταμάτη Τσαχάλη

'Οταν ένα σώμα είναι ακίνητο και βυθισμένο μέσα σε ένα υγρό δέχεται δυνάμεις στα διάφορα τμήματα της επιφάνειάς του, οι οποίες προέρχονται απο την υδροστατική πίεση. Αυτές οι δυνάμεις εξαρτώνται από το βάθος στο οποίο βρίσκονται αυτά τα διάφορα τμήματα της επιφάνειας του σώματος. Αυτές όλες τις επί μέρους δυνάμεις μπορούμε να τις συνθέσουμε και να βρούμε μια δύναμη τη λεγόμενη στη φυσική συνισταμένη δύναμη. Αυτή η συνισταμένη δύναμη έχει διεύθυνση κατακόρυφη και φορά προς τα πάνω, δηλαδή ωθεί το σώμα κατακόρυφα με ανοδική κατεύθυνση. Τη δύναμη αυτή την ονομάζουμε άνωση και μπορούμε να την ορίσουμε ως εξής: άνωση καλούμε τη συνισταμένη δύναμη όλων των δυνάμεων τις οποίες ένα υγρό εξασκεί πάνω σε ένα ακίνητο σώμα που είναι βυθισμένο μέσα σ' αυτό.

Η άνωση υπολογίζεται εύκολα όταν το σώμα έχει πρισματικό σχήμα, γιατί τότε μπορούμε με απλό τρόπο να υπολογίσουμε το εμβαδόν των διαφόρων επιφανειών του.

Με απλούς μαθηματικούς υπολογισμούς καταλήγουμε στον μαθηματικό τύπο της άνωσης Α = ε. V, όπου Α είναι η άνωση, ε είναι το ειδικό βάρος του υγρού και V ο όγκος του εκτοπιζόμενου υγρού απο το βυθισμένο μέρος του σώματος ή ο όγκος του βυθισμένου μέρους του σώματος μέσα στο υγρό.

Μάλιστα μετρήθηκε η άνωση και βρέθηκε ίση με το βάρος του εκτοπιζόμενου υγρού από το βυθισμένο σώμα.

Αυτό αποτελεί την Αρχή του Αρχιμήδη, ο οποίος μέτρησε την άνωση που δέχεται ένα σώμα βυθισμένο σε ένα υγρό ήδη απο τον 3ο π.Χ. αιώνα.

Αν περιστρέψουμε ένα σώμα που είναι βυθισμένο ολόκληρο μέσα σε κάποιο υγρό ή του αλλάξουμε θέση μέσα στο υγρό, η άνωση δεν θα μεταβληθεί. Η άνωση δηλαδή είναι ανεξάρτητη από το βάθος στο οποίο είναι βυθισμένο ολόκληρο ένα σώμα. Επίσης, δεν εξαρτάται από το σχήμα του σώματος, αλλά από τον συνολικό όγκο του βυθισμένου μέρους του σώματος μέσα στο υγρό.

Αν όμως βυθίσουμε το σώμα αυτό μέχρι να ακουμπήσει στον πυθμένα του δοχείου, τότε όχι μόνο δεν υπάρχει άνωση, αλλά οι δυνάμεις που ασκούνται από παντού στο σώμα τελικά το ωθούν προς τα κάτω. Αυτό συμβαίνει γιατί στην επιφάνεια του σώματος που εφάπτεται στον πυθμένα του δοχείου δεν εξασκείται καμμία δύναμη από το υγρό. Στην περίπτωση αυτή το σώμα δύσκολα μπορεί να υψωθεί προς τα πάνω.

Το βάρος ενός σώματος και η άνωση είναι δυνάμεις που έχουν αντίθετες φορές. Αν το βάρος είναι μεγαλύτερο από την άνωση, το σώμα πηγαίνει προς τα κάτω. Αν η άνωση είναι μεγαλύτερη από το βάρος, το σώμα πηγαίνει προς τα πάνω. Αν το βάρος είναι ίσο με την άνωση, τότε το σώμα ισορροπεί και μένει ακίνητο. Μπορεί και να επιπλέει βυθισμένο κατά ένα μέρος μέσα στο υγρό.

Τα ίδια ισχύουν όταν ένα σώμα βρίσκεται μέσα στον αέρα. Η μόνη διαφορά είναι ότι η άνωση στην περίπτωση αυτή είναι πολύ μικρότερη, για το ίδιο σώμα, γιατί το ειδικό βάρος του αέρα είναι πολύ μικρότερο από το ειδικό βάρος των υγρών.

Αν θέλουμε ένα σώμα στον αέρα να έχει ανοδική κίνηση, θα πρέπει να του μειώσουμε πάρα πολύ το βάρος ή να του αυξήσουμε πάρα πολύ τον όγκο. Αυτό απορρέει από τον μαθηματικό τύπο της άνωσης.

Δυναμική άνωση

'Οταν ένα σώμα κινείται μέσα σε ένα ρευστό, υγρό, αέρα κ.λ.π., τότε είναι δυνατό να εμφανιστεί μία δύναμη την οποία θα την αποκαλέσουμε δυναμική άνωση.

Αυτή η άνωση εμφανίζεται όταν υπάρχουν δυνάμεις πλάγιες ως προς τη διεύθυνση της κίνησης του σώματος ή της ροής του ρευστού, όπως οι δυνάμεις που αναπτύσσονται στις πτέρυγες ενός κινούμενου αεροπλάνου. Σ' αυτή την περίπτωση η άνωση εξαρτάται από το τετράγωνο της ταχύτητα ς του σώματος μέσα στο ρευστό. 'Αρα, όταν η ταχύτητα του σώματος διπλασιάζεται, η δυναμική άνωση τετραπλασιάζεται. Για να γίνει, λοιπόν, αισθητή η δυναμική άνωση χρειάζονται μεγάλες ταχύτητες. Γνωρίζουμε πόσο επιταχύνεται το αεροπλάνο για να απογειωθεί.

Συνήθως η άνωση δεν έχει πολλά περιθώρια για να αυξηθεί, επειδή εξαρτάται από το ειδικό βάρος των ρευστών μέσα στα οποία βρίσκεται ένα σώμα. 'Ομως μπορούμε να μειώσουμε το βάρος ενός σώματος, ώστε αυτό να μπορεί να ανέρχεται μέσα στο οποιοδήποτε ρευστό, εφ' όσον η άνωση θα είναι μεγαλύτερη από το βάρος του σώματος. Τα ίδια αποτελέσματα μπορούμε να επιτύχουμε αν αυξήσουμε τον όγκο ενός σώματος.

Παραδείγματα αντίστοιχα γι' αυτές τις περιπτώσεις, στην εφαρμογή, είναι η άνοδος ή κάθοδος των υποβρυχίων μέσα στη θάλασσα και η κίνηση των μπαλονιών μέσα στον αέρα, όταν είναι γεμάτα με αέριο πολύ ελαφρύτερο από τον ατμοσφαιρικό αέρα. Το ίδιο κάνουν και τα ψάρια όταν θέλουν να αλλάξουν βάθος αυξομειώνοντας τον όγκο τους. Ο άνθρωπος μπορεί να το διαπιστώσει αν παρατηρήσει τι συμβαίνει, όταν παίρνει μια βαθειά εισπνοή κάνοντας μπάνιο στη θάλασσα, οπότε μεγαλώνει ο όγκος του σώματός του ή κάνοντας το αντίθετο με την εκπνοή, οπότε μειώνεται ο όγκος του.

Η άνωση στην εξελικτική πορεία

Η πορεία της εξέλιξης για τον άνθρωπο είναι μιά δυναμική πορεία, η οποία είναι αποτέλεσμα συσχετισμού δυνάμεων.

Δύο βασικές δυνάμεις στην περίπτωση αυτή μπορούμε να πούμε ότι είναι αυτές, τις οποίες αποκαλούμε άνωση και βάρος. Αυτές οι δύο δυνάμεις στις οποίες συνοψίζονται πολλές επί μέρους, φαίνεται ότι συσχετίζονται στον ενδιάμεσο "χώρο", μεταξύ πνεύματος και ύλης, της ψυχής του ανθρώπου. Εκεί γεννιούνται τα διάφορα συναισθήματα όπως η χαρά, το θάρρος, οι φόβοι, το άγχος, οι επιθυμίες, κλπ... Γι' αυτό και η ψυχική ισορροπία δείχνει ακριβώς αυτή την ελεύθερη κατάσταση του ανθρώπου ως συνόλου, η οποία επιτρέπει στην άνωση να υπερισχύσει του βάρους.

Αν θεωρήσουμε, λοιπόν, τη συνισταμένη ανοδική κίνηση του ανθρώπου ως άνωση και τη συνισταμένη καθοδική κίνησή του ως βάρος, τότε η κατεύθυνση της πορείας του εξαρτάται από τον συσχετισμό αυτών των δύο δυνάμεων. Επειδή όμως το ανθρώπινο όν δεν είναι μόνο ύλη, δεν έχει μόνο υλικό σώμα, χρειάζεται μιά ιδαίτερη διερεύνιση στην εφαρμογή του νόμου της άνωσης στα λεπτότερα συστατικά του, αλλά και στα λεπτότερα ρευστά των ανωτέρων πεδίων. Θα μπορούσαμε να πούμε, εφαρμόζοντας τον φυσικό νόμο, ότι στην εξέλιξη των όντων:

1. Η άνωση εξαρτάται από την έλξη του πνεύματος και κατευθύνεται προς τα πάνω.

2. Το βάρος εξαρτάται από την έλξη της ύλης και κατευθύνεται προς τα κάτω.

Επομένως, είναι ανάγκη να δούμε πότε και με ποιούς τρόπους μπορούμε να αυξήσουμε την άνωση και πότε και με ποιούς τρόπους μπορούμε να μειώσουμε το βάρος το ατομικό ή το συλλογικό, ώστε η πορεία να είναι ανοδική.

Με βάση τον φυσικό νόμο της άνωσης, αύξηση της ανωσης στον άνθρωπο μπορούμε να επιτύχουμε με την αύξηση του όγκου του. Πολλές φορές ακούμε στην καθημερινή ζωή να λέγεται η έκφραση "αυτός ο άνθρωπος έχει μεγάλο εκτόπισμα ή καταλαμβάνει μεγάλο όγκο" για να δείξουμε την ιδιαίτερη προσωπικότητά του. Αυτό στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσε να σημαίνει διεύρυνση της συνειδητότητας. Πραγματικά, όταν ο άνθρωπος διευρύνει τη συνειδητότητά του καταλαμβάνει περισσότερο "χώρο" δραστηριότητας ή κατακτά περισσότερο "όγκο" στο χωροχρονικό περιβάλλον του. 'Αρα η διεύρυνση της συνειδητότητας ενός ανθρώπου αυξάνει την άνωσή του.

Η πίστη, επίσης, αυξάνει την άνωση γιατί ωθεί τον άνθρωπο προς τα πάνω.

Η ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει ο άνθρωπος, όπως είδαμε στην περίπτωση της δυναμικής άνωσης, είναι κι αυτή ένας σημαντικός παράγοντας που αυξάνει την ανοδική ώθηση στην πορεία του. Η ταχύτητα αυτή -δεν είναι βέβαια του υλικού του σώματος στον χώρο- εξαρτάται από τη θέληση του ανθρώπου και είναι συνάρτηση της ωσμωτικής του ικανότητας και της μείωσης της εντροπίας του στο εκάστοτε περιβάλλον που διανύει τον χρόνο της ζωής του.

Από την άλλη μεριά, για να μειώνει συνεχώς το βάρος ή τα βάρη του ο άνθρωπος χρειάζεται να διορθώνει συνέχεια τις λανθασμένες αντιλήψεις, νοοτροπίες και σκέψεις. Να είναι κύριος των επιθυμιών του και να μην προσκολλάται στα υλικά πράγματα της καθημερινής ζωής, προσαρμοζόμενος στα αιώνια ιδεώδη, όπως προβάλλονται ως ένα είδος Διδασκαλίας.

Η Διδασκαλία αυτή έρχεται από το Άνω, υπάρχει δε σε συγκεκριμένη και κοντινή για τον άνθρωπο μορφή στη Δημιουργία που τον περιβάλλει, στη Φύση.

Αρκεί να μπορέσει ο άνθρωπος να μεταφράσει τις διαδικασίες της Ζωής στον υλικό κόσμο κι εκεί θα βρεί ο,τιδήποτε χρειάζεται, τουλάχιστον για τη σωστή χρήση των μέσων που διαθέτει στην καθημερινή του ζωή, ώστε να καθαρίσει τον εαυτό του από τα βάρη για να μπορέσει να επιτύχει την Ανοδική κίνηση της εξέλιξης.

Ο κάθε άνθρωπος μπορεί, σύμφωνα με την προσωπικότητά του, την ιδιοσυγκρασία του και τις ιδιαίτερες συνθήκες μέσα στις οποίες κάνει το ταξίδι της ζωής, να ανιχνεύσει τους τρόπους που θα του επιτρέψουν μιά ανοδική εξελικτική πορεία ορμώμενος από την παρατήρηση, την κατανόηση και την εφαρμογή του φυσικού νόμου της άνωσης. Κατ' αυτόν τον τρόπο αξιοποιούνται οι φυσικοί νόμοι ως Διδασκαλία της Φύσης.

....................................

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

'Ανωση και πλεύση στη ζωή

'Οταν ο άνθρωπος αποφασίζει να μάθει κολύμπι, του λένε αυτοί που γνωρίζουν:

Μη φοβάσαι το νερό, μπορεί να σε σηκώσει. Δεν θα σφίγγεις το σώμα σου, αλλά θα το αφήνεις χαλαρό, ελεύθερο, και η άνωση θα σε βοηθάει να πλέεις. Αν σφίγγεσαι θα βυθίζεσαι.

Μην προσπαθείς να κρατάς το κεφάλι σου έξω από το νερό. 'Αφηνέ το ελεύθερο στην αγκαλιά του...

Τι συμβαίνει όμως με την πλεύση του ανθρώπου στη ζωή;

Τίθεται το ερώτημα: Μπορεί ο άνθρωπος να πλεύσει μέσα στο Ρεύμα της Ζωής όταν δεν εμπιστεύεται τον εαυτό του, όταν δεν εμπιστεύεται την 'Ανωση του Νόμου της Ζωής; 'Οταν προσπαθεί να κρατάει το κεφάλι, τον νου του, έξω από την καρδιά;

Οφείλει ο άνθρωπος να απαντήσει στον εαυτό του.

Ημερομηνία καταχώρησης: 15.2.2007