Ομοιοπαθητική: Η άλλη λύση PDF Εκτύπωση E-mail
Υγεία - Θεραπευτική - Αρθρα Υγείας - Θεραπευτικής
Πέμπτη, 03 Μάιος 2007 03:18
του Γιώργου Τσαντάκη
(ιατρός, ομοιοπαθητικός)

Ενώ το ζήτημα της ανθεκτικότητας των μικροβίων έναντι των αντιβιοτικών, συνέχεια συζητιέται, και τονίζεται ότι η αλόγιστη χρήση τους βλάπτει μακροπρόθεσμα, μερικές συνθήκες καθιστούν, φαινομενικά, αναπόφευκτη την χρήση τους. Μια από τις περιπτώσεις αυτές είναι και εκείνη των λοιμώξεων που παρουσιάζονται κάθε χειμώνα και ιδιαίτερα έντονα τα τελευταία χρόνια, με την μορφή βρογχίτιδας, ρινίτιδας τραχειίτιδας κλπ που ωστόσο η μεγάλη διάρκειά τους τρομοκρατεί τον ασθενή ενώ ταυτόχρονα υποχρεώνει τον γιατρό να καταφύγει στην χορήγηση αντιβιοτικών. Το ίδιο πρόβλημα γίνεται ακόμη εντονότερο όταν αναφερόμαστε στις υποτροπιάζουσες λοιμώξεις των παιδιών. Αυτές μπορεί να είναι αμυγδαλίτιδες, ωτίτιδες ή ρινίτιδες, μερικές φορές ιγμορίτιδες αλλά πάντα τρομοκρατούν τους γονείς και ταλαιπωρούν τους μικρούς ασθενείς.

Η ανάπτυξη αυτών των προβλημάτων και ιδιαίτερα στα παιδιά είναι ακόμη πιο προβληματική, όταν εμφανίζεται με την μορφή των λοιμώξεων που εμφανίζονται κυρίως με την έναρξη της σχολικής χρονιάς και διαρκούν στην καλύτερη περίπτωση μέχρι την άνοιξη ή μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς.

Η κατανομή αυτών των λοιμώξεων ολοένα και περισσότερο πείθει ότι πρόκειται περί καταστάσεων που αφορούν ευαισθησία του ανοσοποιητικού συστήματος που κάνει το παιδί ευάλωτο στις λοιμώξεις. Η αντιμετώπιση με την συνεχή χρήση αντιβιοτικών έχει αποδειχθεί μάλλον ανεπαρκής. Αυτό που φαίνεται να ενδιαφέρει αλλά και να αποδίδει περισσότερο είναι η ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού.

Ο τρόπος εφαρμογής της Ομοιοπαθητικής

Η Ομοιοπαθητική είναι μια από τις μεθόδους που μπορούν να αντιμετωπίσουν παρόμοιες περιπτώσεις ενισχύοντας την ικανότητα του οργανισμού να ανθίσταται στην επίθεση των εξωτερικών και εσωτερικών παθογόνων δράσεων.

Αυτό που ενδιαφέρει στην αντιμετώπιση περιπτώσεων χρόνιων καταστάσεων ή και οξέων περιστατικών είναι μια σειρά πληροφοριών που είναι απαραίτητες για τον Ομοιοπαθητικό γιατρό ώστε να μπορέσει να οδηγηθεί σε συμπεράσματα για την επιλογή του κατάλληλου ομοιοπαθητικού φαρμάκου. Το ιστορικό του ασθενούς πρέπει να είναι λεπτομερές και να περιλαμβάνει όχι μόνο τα σωματικά συμπτώματα αλλά και την ψυχοδιανοητική του κατάσταση, καθώς στην ομοιοπαθητική ο οργανισμός αντιμετωπίζεται σαν ένα ενιαίο σωματικό-ψυχο-διανοητικό ον. Επομένως σε αυτήν την περίπτωση η παρουσία ενός συμπτώματος πχ σωματικού δεν καλεί μόνο στην αντιμετώπιση αυτού του συμπτώματος αλλά και στην αιτία του που μπορεί να είναι στο σωματικό επίπεδο, αλλά εξίσου καλά, μπορεί να είναι στο ψυχικό ή το διανοητικό.

Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να ακούμε ότι κάποιος πέρασε ένα μεγάλο στρες ή μια μεγάλη στενοχώρια και στην συνέχεια αρρώστησε. Σε αυτή την περίπτωση αν θεραπεύσουμε μόνο το σωματικό προφανές σύμπτωμα, τότε αφήνουμε ανέγγιχτο και αμετάβλητο το πραγματικό αίτιο της αρρώστιας, που εφόσον εξακολουθεί να υφίσταται είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει ξανά αρρώστια.

Ένα άλλο φαινόμενο που συχνά παρατηρούμε είναι η κατανομή μιας αρρώστιας και αυτό γίνεται πιο έντονο σε μικρές ομάδες πληθυσμού όπως η οικογένεια ή μια σχολική τάξη. Παρατηρούμε, λοιπόν, ότι σε μια επιδημία κάποια άτομα ασθενούν και κάποια άλλα όχι. Αυτό μας βεβαιώνει για την διαφορετικότητα κάθε οργανισμού όπως επίσης και για την κατάσταση του αμυντικού συστήματός του. Κάποιοι οργανισμοί είναι ευαίσθητοι στην προσβολή από μικρόβια ή ιούς π.χ. ενώ κάποιοι άλλοι είναι ανθεκτικοί. Το γεγονός της επιλεκτικής εμφάνισης μιας ασθένειας ενώ είναι γενικά αποδεκτό από την παρατήρηση, ωθεί τους επιστήμονες στην έρευνα της αιτίας σε εκείνους που πάσχουν αλλά δεν τους προβληματίζει ποια είναι η αιτία για εκείνους που δεν νοσούν. Αντί να αναζητήσουμε και να βρούμε τι είναι εκείνο που κάνει τους ανθρώπους να μην πάσχουν και κατά συνέπεια να το χρησιμοποιήσουμε ευρύτερα, ψάχνουμε να βρούμε τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να πάσχουν.

Έτσι, λοιπόν, στο άγχος κάθε χειμώνα για το πόσοι και ποιοι θα ασθενήσουν και πάλι από τις ιώσεις μπορούμε να φροντίσουμε τους αμυντικούς μηχανισμούς ώστε να μην επιτρέψουμε να νοσήσουν αλλά ακόμη και αν αυτό δεν μπορεί να γίνει έγκαιρα, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις διάφορες ασθένειες με τρόπο ήπιο και χωρίς παρενέργειες.

Η Ομοιοπαθητική διαθέτει αρκετά φάρμακα για να αντιμετωπίσει πολλές μορφές προβλημάτων που προκύπτουν μόνιμα ή εποχικά.

Επειδή το φαρμακείο της φύσης παρέχει πολύ μεγάλο αριθμό φαρμακευτικών ουσιών ικανών να αντιμετωπίσουν πολλά από τα προβλήματα υγείας που βασανίζουν τον άνθρωπο οξέα ή χρόνια, η ομοιοπαθητική καταφεύγει μόνο σε αυτό, αποφεύγοντας όλα τα τεχνητά μέσα που αργά ή γρήγορα μπορεί να βλάψουν τον άνθρωπο. Οι αρχές της ομοιοπαθητικής βασισμένες στην κίνηση της ζωής μέσα στις μορφές σέβεται τον άρρωστο αλλά και το φυσικό και ανθρώπινο περιβάλλον του.

Τα μέσα που χρησιμοποιεί η Ομοιοπαθητική

Φθάνοντας λοιπόν στο ζητούμενο, την φαρμακευτική αγωγή θα αναφερθούμε για λίγο στα ομοιοπαθητικά φάρμακα.

Τον χειμώνα, λοιπόν, σε καθημερινή ανάγκη βρίσκονται φάρμακα για τα οξέα προβλήματα του χειμώνα.

Ξεκινώντας με τα κρυολογήματα που πολύ ταλαιπωρούν αυτό τον καιρό, σε πρώτη ζήτηση είναι το Allium cepa (κοινώς κρεμμύδι) για κρυολογήματα που προκαλούν έντονη δακρύρροια και καταρροή με πυρετό η χωρίς. Το Arsenicum (Αρσενικό) είναι ένα εξίσου καλό φάρμακο για το κρυολόγημα, ρινίτιδα ακόμη και βρογχίτιδα όπως επίσης και για οξέα κοιλιακά προβλήματα, διάρροια, κολίτιδα. Η Belladona είναι ένα εξαιρετικό φάρμακο για πυρετούς, αμυγδαλίτιδα, ωτίτιδα, ιδιαίτερα δε σε περιστατικά που παρουσιάζονται σε μικρά παιδιά και απαιτούν άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση. Το Ηepar είναι επίσης ειδικό για την θεραπεία φαρυγγίτιδας, αμυγδαλίτιδας. Επίσης βοηθά σημαντικά σε διάφορες μορφές βήχα που παρουσιάζονται μαζί με τα κρυολογήματα. Η Εuphrasia είναι φάρμακο για κρυολογήματα που συνοδεύονται από υπερβολική δακρύρροια με καυτά δάκρυα, είναι όμως εξίσου καλό και για την αντιμετώπιση της επιπεφυκίτιδας και της επιπεφυκίτιδας αλλεργικής αιτιολογίας. Τα άλατα του Καλίου είναι απαραίτητα για τα προβλήματα υγείας του χειμώνα. Το Kali Bichromicum είναι από τις πρώτες επιλογές για την ιγμορίτιδα και επίσης είναι πολύ καλό για μερικές μορφές ισχιαλγίας. Το Kali carbonicum είναι πολύ αποτελεσματικό για βρογχίτιδα που συνοδεύεται από βήχα και δύσπνοια, ιδιαίτερα για την βρογχίτιδα των παιδιών, με νυκτερινά συμπτώματα. Το Mercury (Υδράργυρος) είναι από τα φάρμακα που βοηθούν πολύ σε περιπτώσεις κρυολογήματος ή αμυγδαλίτιδας ή ωτίτιδας. Σε όλες τις περιπτώσεις το χαρακτηριστικό του είναι ότι έχει πολύ δύσοσμες εκκρίσεις με κακοσμία στόματος και πολύ έντονη σιελόρροια στον ύπνο. Η Nux Vomica (στρύχνος ο εμετικός) είναι από τα φάρμακα που έχουν πολύ καλά αποτελέσματα σε κρυολογήματα με συμπτώματα από το ανώτερο και κατώτερο αναπνευστικό με καταρροή και βήχα. Είναι πολύ ευαίσθητη σε έκθεση στο κρύο. Επίσης είναι φάρμακο που ενδείκνυται σε περιπτώσεις που τα συμπτώματα εκδηλώνονται από το πεπτικό με χρόνιες κολίτιδες ή οξείας μορφής διάρροια. Το Gelsemium (κίτρινο γιασεμί) είναι ένα φάρμακο για καταστάσεις που προκύπτουν από την έκθεση σε ζεστό υγρό καιρό, αναπτύσσονται βραδέως και έχουν πόνο στην πλάτη με πονοκέφαλο που βαραίνει τα βλέφαρα των ματιών. Βάρος και έντονη αίσθηση κόπωσης σε ολόκληρο το σώμα. Η Pulsatilla (ανεμώνη) είναι για κρυολογήματα με καταρροή που χειροτερεύει σε ζεστούς κλειστούς χώρους ενώ βελτιώνεται σε ανοικτούς χώρους και στην ύπαιθρο. Συνήθως χειροτερεύει το βράδυ και έχει παντελή έλλειψη δίψας.

Τα φάρμακα αυτά αναφέρονται ενδεικτικά για την ποικιλομορφία των συμπτωμάτων τους και την διαφορετικότητα των εικόνων που μπορεί να παρουσιάζει ένα κρυολόγημα αν μελετηθεί στις λεπτομέρειες των συμπτωμάτων του. Επίσης δεν συνιστάται η χρήση κανενός από τα ομοιοπαθητικά, αλλά και οποιουδήποτε φαρμάκου, αν προηγουμένως δεν έχετε συμβουλευτεί τον γιατρό σας.

Ημερομηνία καταχώρησης: 19.4.2007