Το μεγάλο έλλειμμα αγάπης στην κοινωνία και η σύγχρονη παρουσία της εκκλησίας PDF Εκτύπωση E-mail
Του κόσμου τα νέα - Γνώμες
Σάββατο, 16 Φεβρουάριος 2008 17:20

Η ώρα της εκλογής νέου αρχιεπισκόπου, μετά τον θάνατο του προκατόχου του, είναι μια ώρα που η κοινωνία έχει τα μάτια της στραμένα στην εκκλησία.

Και, όπως είναι φυσικό για κάθε τέτοιο σταθμό που μπορεί να είναι μια νέα αρχή, είναι και μια ώρα ελπίδας...

Τι μπορεί να ελπίζει αυτή η κοινωνία από την εκκλησία;

"Η εκκλησία είναι το σπίτι σας" είπε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος απευθυνόμενος σε όλους τους 'Ελληνες την ημέρα της εκλογής του.


Σχεδόν όλοι ομολογούν πως η κοινωνία μας βρίσκεται σε κρίση. Φτώχεια, άστεγοι, ναρκωτικά, ψυχικά προβλήματα, ηθική κόπωση, έλλειψη ελπίδας και εμπιστοσύνης...

Ζούμε διάφορες ελλείψεις, υλικές και πνευματικές, αποτέλεσμα ενός μεγάλου ελλείμματος αγάπης.

Αν ήταν δυνατόν εκτός από το εθνικό εισόδημα να μετριέται και η «εθνική» αγάπη θα διαπιστώναμε μεγάλη μείωση του συνολικού «ποσού» της...

Κάποιοι πρέπει να βάλουν ένα χεράκι για να μειωθεί αυτό το έλλειμμα. Μερικοί ήδη πασχίζουν γι' αυτό, με τη μορφή φιλανθρωπικών, οικολογικών αλλά και πολιτιστικών δραστηριοτήτων. Η πολιτεία δεν γνωρίζει τι θα πει αγάπη, δεν προβλέπεται από τον νόμο, δεν αναγράφεται στις υποχρεώσεις των δημοσίων λειτουργών... Τα κόμματα αισθάνονται αναρμόδια, έχουν με πιο ρεαλιστικά και πιο χειροπιαστά ζητήματα να ασχοληθούν. Τα ρεύματα που επικρατούν σήμερα στην πολιτική έχουν λησμονήσει αλήθειες του τύπου "Επιστήμη είναι η αγάπη που ερευνά" και "Δουλειά είναι η αγάπη που χτίζει". Αλλιώς θα μπορούσαν να ανακαλύψουν, παραδείγματος χάριν, πως και η πολιτική είναι αγάπη που με συγκεκριμένες δράσεις δημιουργεί προϋποθέσεις και ευκαιρίες ευτυχίας για το σύνολο...

Κι όμως σήμερα υπάρχει ανάγκη από ένα μαζικό κύμα αγάπης! 'Οχι αφηρημένης και απόμακρης, αλλά έμπρακτης, συγκεκριμένης και ευεργετικής αγάπης.

Τι πιο φυσικό, αυτή την ώρα λοιπόν, ένας οργανισμός όπως η εκκλησία, που είναι στη φύση της και στον προορισμό της πρώτα απ' όλα να υπηρετήσει και να εκφράσει την αγάπη του Θεού στον κόσμο, να δείξει όλη της την αγάπη, να δώσει όλη της την υλική βοήθεια και την ψυχική της συμπαράσταση σε όσους έχουν ανάγκη και υποφέρουν.

Με τη βοήθεια του μεγέθους και των μέσων που διαθέτει μπορεί να ρίξει βάλσαμο στις πληγές του κοινωνικού σώματος και ταυτόχρονα να δώσει ένα μεγάλο παράδειγμα και σε όλους τους άλλους κοινωνικούς φορείς και "εταίρους" που κάποιες στιγμές εκπλήσσουν με την ψυχρότητα και τον επαγγελματισμό με τον οποίο αντιμετωπίζουν και, πολλές φορές, εκμεταλλεύονται την περιρρέουσα δυστυχία.

Να προσφέρει αυτή την αγάπη που πραγματικά χρειάζονται οι άνθρωποι γύρω μας, χωρίς δογματισμούς, χωρίς διακρίσεις, συγχωρώντας τους πνευματικούς "εχθρούς" της και χωρίς τη διάθεση να "βάλει μυαλό" σε κανέναν αυτή την ώρα.

Αυτή θα είναι και η ευκαιρία και η βάση για μια σύγχρονη παρουσία της εκκλησίας μέσα στην κοινωνία και μέσα στη σκοτεινιά της εποχής μας.

Ημερομηνία καταχώρησης: 16.2.2008