| Καλά Χριστούγεννα |
 |
 |
 |
| Του κόσμου τα νέα - Γνώμες |
| Πέμπτη, 28 Δεκέμβριος 2006 00:21 |
|
"Καλά Χριστούγεννα"... "Επίσης"... Οι ευχές μας ηχούν στερεότυπα, υποτονικά. Οι ευχές μας δεν έχουν ζωντάνια, η γιορτή μας δεν έχει χαρά μέσα της. Η γιορτή μας δεν είναι πια γιορτή. Μια φυγή έγινε, όπως όλες οι γιορτές μας, από την καθημερινότητά μας την οποία εμείς έχουμε φτιάξει. Κι όπως φτιάχνουμε την καθημερινότητά μας, έτσι φτιάχνουμε και τη γιορτή μας. "Καλά Χριστούγεννα". Τι πραγματικά εννοούμε στην εποχή μας με την ευχή αυτή; Μήπως καλά ψώνια; Καλή ξεκούραση; Καλή διασκέδαση; Η γιορτή μας -και η ευχή μας- δεν έχει πια νόημα... Ας μη μας ξεγελάει ο ήχος. Η γέννηση (πολύ περισσότερο ο Χριστός) εξέλιπε από τη λέξη... Κι από την ευχή. Αν, όμως, δεν θυμόμαστε καμιά γέννηση, δεν γιορτάζουμε καμιά γέννηση. Κι αν δεν γιορτάζουμε καμιά γέννηση, τότε το μόνο που μπορούμε είναι να περιμένουμε να πεθάνει ό, τι κάποτε γεννήθηκε, κι αυτό στο μεταξύ να το αποκαλούμε ζωή. Κι όμως. Κάποιες άλλες στιγμές, που λιγοστεύουν κι αυτές δραματικά αλλά υπάρχουν ακόμα, περιμένουμε να γεννηθούν πολλά στη ζωή μας... Πολλές αλλαγές στην κοινωνία, στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους, στην ποιότητα της ζωής μας. Περιμένουμε να γεννηθούν μέσα μας νέα αισθήματα και νέες σκέψεις, νέα οράματα και νέες πραγματοποιήσεις. 'Ολα αυτά, όμως, κατά βάθος έχουν ένα σπόρο. Τα Χριστούγεννα. Τα Χριστούγεννα του παρελθόντος, τα Χριστούγεννα του παρόντος, τα αιώνια Χριστούγεννα... Τα Χριστούγεννα είναι ένας μίτος. 'Οσο η γιορτή μας είναι χωρίς αιτία και χωρίς χαρά, αφήνουμε τον μίτο από τα χέρια μας. Κι εμείς πρέπει να βγούμε από τον λαβύρινθο. Μπορούμε... Ημερομηνία καταχώρησης: 28.12.2006 |