| V for Vendetta (2005) |
 |
 |
 |
| Πολιτιστικά - Κινηματογράφος | |||
| Σάββατο, 25 Νοέμβριος 2006 13:06 | |||
|
σκηνοθεσία: James Mc Teigue σενάριο: Andy και Larry Wachowski παίζουν: Natalie Portman, Hugo Weaving, Stephen Rea, Stephen Fry, John Hurt, Tim Pigott-Smith, Clive Asborn Η μάσκα ή προσωπίδα και το πρόσωπο έχουν κυρίαρχη θέση στην εκδήλωση και την έκφραση του ανθρώπου. Η μάσκα κρύβει αυτό που ο άνθρωπος δεν θέλει να δείξει ή άλλες φορές δείχνει εκείνο που το πρόσωπο από μόνο του δεν μπορεί. 'Οταν η μάσκα κρύβει το πρόσωπο, τότε ο άνθρωπος που την φέρει προφανώς δεν θέλει να αποκαλύψει την ταυτότητά του ή σε άλλη περίπτωση θέλει να δώσει έμφαση σε εκείνο το απρόσωπο το οποίο μέσω και δια του προσώπου αναζητά έκφραση στον κόσμο των εικόνων. Ίσως από το πρόσωπο και την προσωπίδα να κρύβεται μια ιδέα η οποία δια του προσώπου γίνεται αισθητή. Στην περίπτωση αυτή, λογικά, περιμένει κανείς το πρόσωπο να είναι αφιερωμένο ολοκληρωτικά σε εκείνο που η ιδέα εκφράζει και να αποτελεί εκ-πρόσωπό της. Στην περίπτωση αυτή χάνεται η ατομικότητα με το περιεχόμενό της και εμφανίζεται αυτό που η ιδέα εκφράζει. Συχνά, όταν βλέπουμε έναν μασκοφορεμένο, ρωτάμε ή προσπαθούμε να καταλάβουμε τι κρύβεται κάτω από την μάσκα, πράγμα το οποίο ελάχιστες φορές κάνουμε όταν βλέπουμε ένα πρόσωπο, ενώ είναι γνωστό πως το πρόσωπο είναι ο καθρέπτης της ψυχής και την ψυχή ελάχιστες φορές την γνωρίζουμε. Αυτό συμβαίνει, είτε καθώς ζούμε με την βεβαιότητα και το θεωρούμε δεδομένο πως βλέποντας τον άνθρωπο κατανοούμε την εσωτερικότητά του είτε επειδή αδιαφορούμε γι’ αυτήν ή την αγνοούμε. Αυτό, όμως, δεν συμβαίνει μόνο με το πρόσωπο αλλά και με ο,τιδήποτε εκφράζεται μέσα στον κόσμο, ένα τέτοιο παράδειγμα είναι οι λέξεις οι οποίες "πάντα θα διατηρούν τη δύναμή τους και μεταφέρουν νοήματα, και, για όσους ακούν, εκφράζουν την αλήθεια". Με τον ίδιο τρόπο που συμβαίνει με το πρόσωπο αντιμετωπίζουμε τις λέξεις που δεν ακούμε είτε αδιαφορούμε για το νόημα και την αλήθεια που η λέξη μεταφέρει, καθώς ακριβώς με τον ίδιο τρόπο οι αλήθειες κρύβονται κάτω από τα νοήματα και τις λέξεις. Μια παρόμοια εικόνα μπορούμε να αναγνωρίσουμε ανάμεσα σε ένα κτίριο και σε εκείνο που στεγάζεται εντός αυτού. Σε αυτή την περίπτωση το κτίριο παίρνει το όνομα της δραστηριότητας που στεγάζει, αλλά η σχέση μπορεί να μην τελειώσει εδώ και σε μια ανατροπή των ισορροπιών το κτίριο να υποκαταστήσει εκείνο που πραγματικά θα έπρεπε να περιέχει. Καταλήγει, λοιπόν, το κτίριο να φέρει το όνομα, ενώ η ουσία της δραστηριότητας μπορεί να απουσιάζει, όπως στην περίπτωση όπου η μάσκα εκφράζει κάτι το οποίο δεν υπάρχει πια στο πρόσωπο. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στις περιπτώσεις όπου "η χώρα δεν χρειάζεται ένα κτίριο (το κοινοβούλιο), χρειάζεται ελπίδα" και η ελπίδα, όπως και η πίστη και ή αλήθεια, δεν βρίσκονται στα κτίρια αλλά στις καρδιές των ανθρώπων που ακόμη είναι ζωντανές και την διατηρούν την φλόγα που πια τα κτίρια δεν κατέχουν. 'Ετσι, λοιπόν, πολλές φορές πρέπει να αναρωτηθούμε περί της πραγματικότητας του προσώπου και της μάσκας, διότι κάποιες φορές πραγματικό δεν είναι το πρόσωπο αλλά η μάσκα την οποία το πρόσωπο φέρει. Ωστόσο εκτός από αυτά δεν πρέπει να παραβλέψουμε τον παράγοντα του φόβου που άλλοτε συνδέεται με την μάσκα άλλοτε όχι. Μπορεί να φοβηθούμε βλέποντας έναν μασκοφόρο αλλά και ένα πρόσωπο, στην πραγματικότητα όμως πρέπει να απαλλαγούμε από τον φόβο καθαυτό, τότε ο άνθρωπος κοιτάζοντας στον καθρέπτη δεν αναγνωρίζει ενόχους αλλά την πραγματικότητα που καλύπτει την αλήθεια. 'Ολα αυτά στην ταινία V for Vendetta που με το πρόσωπο της εκδίκησης αναφέρεται στην διαχρονική επιβίωση μιας ιδέας. παρουσίαση: Ιανός Γεωργίου Ημερομηνία καταχώρησης: 25.11.2006
|