Γιατί δεν μπορούν να συγχωρήσουν... PDF Εκτύπωση E-mail
Του κόσμου τα νέα - Γνώμες
Πέμπτη, 15 Φεβρουάριος 2007 00:44
Στην επικαιρότητα της προηγούμενης εβδομάδας, η "Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος". Δημοσιεύματα, εκδηλώσεις κλπ, αφιερωμένα στα γεγονότα εκείνων των καιρών, που ανασκαλεύουν τις μνήμες στις ψυχές των ανθρώπων που τα έζησαν και δημιουργούν εντυπώσεις και εικόνες στην φαντασία των νεότερων προσπαθώντας να τα αντιληφθούν, να τα συλλάβουν. 'Αραγε με ποιο σκοπό, ποιο το αποτέλεσμα;

Οι μάχες εκείνων των σκοτεινών ημερών της ανθρωπότητας μαίνονται ακόμα στις ψυχές όσων τις βίωσαν τότε στην πραγματικότητά τους. Οι εκδηλώσεις μνήμης αναζωπυρώνουν συναισθήματα, πληγές μέσα τους, ξαναζωντανεύουν τα φαντάσματα του παρελθόντος. Στην φαντασία όμως των νεότερων, όπως ακούνε τώρα τα όσα συνέβησαν τότε, δεν μπορούν να χωρέσουν και να κατανοηθούν, ζωντανεύουν τον φόβο και την αμφιβολία. Υπήρξε ή δεν υπήρξε το Ολοκαύτωμα, υπήρξε ή δεν υπήρξε η γενοκτονία των Εβραίων, των Αρμενίων, των Ποντίων κλπ.; Νέος διχασμός, νέος πόλεμος, νέος φόβος. Από την μία πλευρά, αυτοί που λένε "υπήρξε", από την άλλη αυτοί που λένε "δεν υπήρξε". Η μία πλευρά θεωρεί αδίκημα την ύπαρξη της άλλης και πιστεύει στην ανάγκη επιβολής ποινής σε όποιον την υιοθετεί. Ο ολοκληρωτισμός με νέο πρόσωπο.

Ανάμεσα σε όλα αυτά και μέσα στην αρνητική ατμόσφαιρα και το γενικά μαύρο φόντο που συνηθίζουμε να βυθίζουμε την καθημερινότητά μας και την ελπίδα μας, καθώς φροντίζουν γι’ αυτό με περίσσιο ζήλο τα Μ.Μ.Ε, είδαμε αυτές τις μέρες μία άλλη άποψη ζωής στην "Θεματική Βραδιά" της ΕΤ1 αφιερωμένη στο "Ολοκαύτωμα".

Η ιστορία της Εύας Μόζες Κόρ και της δίδυμης αδελφής της, που συγχώρεσε τους Ναζί βασανιστές της, όταν χρόνια αργότερα συνάντησε ένα μέλος της ομάδας, που με επικεφαλής τον δρα Μένγκελε, διεξήγαγε γενετικά πειράματα σε ζεύγη διδύμων Εβραίων κρατουμένων στο Άουσβιτς. Τραγικά θύματα της δράσης της ομάδας υπήρξαν και οι δύο αδελφές.

Η πράξη αυτή, έλεγε, ελευθέρωσε την ψυχή της και της έδωσε μεγάλη δύναμη και ενέργεια για δραστηριότητα. Σε αυτούς που δεν μπορούσαν να κατανοήσουν την πράξη της, (συγκρατούμενούς της στο 'Αουσβιτς), που την ρωτούσαν, πώς μπορεί να έσβησε από την μνήμη της τα όσα συνέβαιναν εκεί, απαντούσε: "Δεν είπα να σβήσετε από την μνήμη σας τα γεγονότα, λέω ότι πρέπει να θεραπεύσουμε τις ψυχές μας, για να απαλλαγούμε από τον πόνο και να προχωρήσουμε στην ζωή ελεύθεροι".

Είναι έργο της Ιστορίας να διατηρήσει στην μνήμη της τα γεγονότα κάθε εποχής, για να μαθαίνουν οι νεότεροι. 'Ομως είναι έργο της λήθης να επουλώνει τις πληγές των ψυχών των ανθρώπων κάθε εποχής και χρειάζεται να την αφήσουμε να επιτελέσει τούτο το έργο. 'Ετσι, ώστε τα γεγονότα και οι πράξεις των ανθρώπων των προηγούμενων εποχών να πάψουν να στοιχειώνουν την μνήμη και την εξέλιξη της ζωής των επόμενων γενεών ανθρώπων .

Ρωξάνη Γκάτζογλου

Ημερομηνία καταχώρησης: 15.2.2007