Λύσεις και χρόνος |
![]() |
![]() |
![]() |
Προβληματισμοί - Σκέψεις | |||
Δευτέρα, 06 Απρίλιος 2009 10:21 | |||
Επειδή το αίτημα των ημερών μας γίνεται η εξεύρεση μιας λύσης για το παγκόσμιο πρόβλημα της ανθρωπότητας με τις πολλές διαστάσεις, κοινωνική, οικολογική, οικονομική κ.λπ., όλο το ενδιαφέρον εστιάζεται σε αυτό. Το ζητούμενο κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι μάλλον αφαιρετικό, το να βρεθεί δηλαδή μια λύση, καθώς κάθε σκέψη, λόγος ή δράση θα πρέπει να έχει έναν φορέα, ένα πρόσωπο ή μια συλλογικότητα που θα μπορεί να προσδιορίσει και να επιδιώξει την εφαρμογή των αρχών εκείνων που είναι απαραίτητες για την επίτευξη της λύσης. Η λύση είναι εφικτή εφόσον λαμβάνει υπόψη της και αξιοποιεί τα δεδομένα και οδηγεί σε δράσεις σύγχρονες με την εποχή στην οποία εφαρμόζεται, για να μπορεί να είναι ορθή και αποτελεσματική.Βάσει της αρχής της συγχρονικότητας το πρόβλημα και ο άνθρωπος ή η συλλογικότητα που μπορούν να προσδιορίσουν μια λύση πρέπει να βρίσκονται μέσα στο ίδιο χωροχρονικό πλαίσιο ή αλλιώς να ανταποκρίνονται το ένα σκέλος προς το άλλο. Στο σημείο αυτό πρέπει να σταθούμε σε ένα ζήτημα που από πολλούς ψυχολόγους αλλά και φιλοσόφους έχει τεθεί με τεράστια σημασία, χωρίς ωστόσο να λαμβάνεται πάντοτε υπόψη σοβαρά. «Πρώτα, υπάρχουν πρόσωπα τα οποία σε μεγάλο βαθμό επηρεάζονται από ένα χρονικό προσανατολισμό που επικεντρώνεται στο παρόν ή το παρελθόν ή το μέλλον; Ένα ναι, τι αποτελέσματα, ωφέλιμα ή επιζήμια, έχει αυτή η τοποθέτηση στην συμπεριφορά του ατόμου; Το θέμα είναι, ότι ο χρονικός προσανατολισμός έχει αγνοηθεί σε μεγάλο βαθμό ή έχει εφαρμοστεί σε συγκεκριμένους πληθυσμούς, ενώ θα έπρεπε να υπηρετεί σαν γενικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο ποικίλες προτάσεις και διακεκριμένες εφαρμογές θα μπορούσαν να θεωρηθούν σαν ένα βήμα προς ένα ευρύτερο σύστημα τάξεως», λέει ο Allen Jack Edwards αναφερόμενος στα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν εάν αγνοείται ο χρονικός προσανατολισμός του ατόμου σε ό, τι αφορά σοβαρά θέματα. Είναι τα άτομα προσανατολισμένα στο παρόν ή ζητούμε τις λύσεις από ανθρώπους που μόνο από το παρελθόν τους, και άρα από το παρελθόν της ανθρωπότητας, μπορούν να αντλούν προτάσεις για λύσεις που δεν μπορούν να εφαρμοστούν στο παρόν ή και αν εφαρμοστούν τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια; Μήπως είναι αναγκαίο για την εξεύρεση λύσεων η ανθρώπινη συνειδητότητα να επικεντρωθεί και να εστιαστεί στο παρόν της αφήνοντας το παρελθόν να μεταδώσει μόνο την εμπειρία και όχι το δεσμευτικό συναισθηματικό φορτίο που μόνο να εγκλωβίζει μπορεί; Γιώργος Τσαντάκης
|